หมาป่าฝรั่งเศสกับลูกแกะสยาม

From Punch, or the London Charivari  Magazine, Volume 105, August 5th 1893 edited by Sir Francis Burnand

An Old Fable with a New Setting.

A little lamb lived by a flowing stream.

A great temptation, when the heat was torrid,

To thirsty souls that water's limpid gleam.

At least so thought a Wolf, of aspect horrid,

Who, having for some time abstained and fasted,

Desired to learn how lamb—and water—tasted.

He felt with pinching want his paunch was pining,

Early he'd lunched, so longed the more for dining.

A Cochin China rooster, lank and thin,

Or something indigestible from Tonquin,

For a big, sharp-set Wolf, are snacks, not meals;

So down the sparkling river Lupus steals.

Quite uninvited, but intent on forage,

Fronting the fleecy flocks with wondrous courage;

For whether in the South-downs, or Siam,

By the near Med-way, or the far Menam,

Your Wolf is most courageous—with your Lamb!

With joy the Lamb he spied, then, growling, said,

"Sirrah! how dare you thus disturb my drink?"

The Lamb, in answer, meekly bowed its head—

"I trouble not the water, Sir, I think,

Particularly as I'm sure you'll see

It flows—observe the drift—from you to me!

You're welcome in the stream to slake your thirst,

But, may I just observe, I was here first!"

"Oh! you chop logic!" cried the angry brute.

"I can chop, too:—you've done me other wrong.

Young Mutton, best with me not to dispute!

You've given me already too much tongue.

Are you the home-born boss of all Siam,

Of fleet Mekong, and many-creek'd Menam?"

Mildly young woolly-face replied, "I am!"

His optics orientally oblique,

Rolling in manner sheepish, soft, and meek.

"Oh, are you?" snarled the Wolf. "We'll see about it!

'Twixt Western Wolf and Oriental Lamb

Equality is a preposterous flam:

Do you—as Tonquin did—presume to doubt it?

Fraternity? Well, I'm your elder brother;

And Liberty—to you—means nought but bother.

See, silly-face?" "Well, no," the Lamb replied,

"Such reciprocity seems all one side.

Not six o' one and half a dozen o' 'tother!"

"Pooh!" snapped the Wolf. "Logic's clear terra firma

Is not for Lambkin, but for Wolf or Lion.

If you such little games with me should try on,

I'd treat you—well, as Bull did little Burmah.

I have imperative claims; I'm going to state 'em

With lupine brevity in an ultimatum.

That—after some two days—must stand as Law;

If after that you give me any jaw,

My little Mutton—well, beware my maw!"

Moral.

This truth my simple Fable doth attest,

He who has strongest jaw argues the best!

****************************************

หมาป่าฝรั่งเศสกับลูกแกะสยาม

ลูกแกะน้อยอาศัยอยู่ใกล้ลำธาร หมาป่าเจ้าเล่ห์ละโมภอยากจะลิ้มรสทั้งน้ำและแกะน้อย ทั้งที่กินไก่ผอมเวียตนามใต้ไปแล้ว ทั้งมีเวียตนามเหนืออีก แต่มันรู้สึกว่านั่น เป็นได้แค่ของกินเล่น ไม่ทำให้หมาป่าตัวใหญ่อิ่มได้ มันจึงล่องมาทางใต้หมายจะกินแกะน้อย สยาม  เมื่อเผชิญหน้า เจ้าหมาป่าก็ขู่กรรโชก “ถือดียังไง มาทำให้น้ำข้าขุ่น”

แกะน้อยตอบกลับอย่างนอบน้อม “ ข้าปล่าวทำน้ำขุ่นนะ ถ้าท่านดูดีๆ จะเห็นว่าน้ำมันไหลจากท่านมาที่ข้า ข้ายินดีให้ท่านดื่มน้ำดับกระหาย แต่ข้าขอเรียนท่านว่า ข้ามาตรงนี้ก่อน”

เจ้าหมาป่ายิ่งโกรธเคือง ตะโกนว่า “อย่าเอามาอ้างเหตุผล  ข้ามีเหตุผลเหมือนกัน เจ้ามีความผิดอย่างอื่นอีก เจ้าแกะน้อย ทางที่ดีอย่ามาเถียงข้า เจ้าทำให้ข้าพูดมากไปแล้ว เจ้าเป็นเจ้าของ สยาม และพื้นที่รอบแม่โขง และแม่น้ำใช่หรือไม่"

แกะน้อยตอบ “ใช่”

หมาป่า เจ้าเล่ห์  “แน่ใจนะ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน “

หมาป่า เจ้าเล่ห์  “อืม ก็เจ้ากับตังเกี๋ย –เวียตนามเหนือเป็นพี่น้องกัน งั้นข้าก็เป็นพี่เจ้า และมีสิทธิ์ในเจ้าด้วย เข้าใจไหม เจ้าหน้าโง่”

แกะน้อย “อืม ไม่เข้าใจขอรับ เราไม่เกี่ยวข้องกัน นี่มันไม่ยุติธรรมเลย”

หมาป่า เจ้าเล่ห์  “หุบปาก!   ข้านั้นถูกต้องแล้ว ถ้าเจ้าขัดขืนระวังจะเป็นเหมือนพม่า  ข้ามีอำนาจ ข้าจะเขียนในสนธิสัญญา และถ้าเจ้าขัดขืนเจ้าโดนดีแน่”

****************************************

นิทานเรื่องนี้ สอนให้ รู้ว่า ผู้แข็งแรงกว่าย่อมชนะ 

จากวารสาร Punch ของประเทศอังกฤษ  ฉบับที่ 105  วันที่ 5 สิงหาคม ค.ศ.1893 (พ.ศ.2436) นักเขียนเมืองผู้ดี เปรียบเทียบสถานการณ์ระหว่างฝรั่งเศสกับสยาม ในขณะนั้น กับนิทานเรื่องหมาป่ากับลูกแกะ